Jose'e İthafen

İçim hiç rahat değil Jose !

Kendimi iki yüzlü gibi hissediyorum .

İçim başka , dışım çok daha başka .

Hiç benim gibi hissettin mi Jose ?

İnsanları kandırdığını düşündün mü ?

Böyle düşündüğün için üzüldün mü ?

Merak ediyorum Jose...

İçimde esen fırtınanın soğukluğu ,

Dışıma neden sıcak bir gülümseme olarak çıkıyor ?

Jose , Lütfen doğruyu söyle !

Yapmacık bir tebessüm yakışıyor mu suratıma !?

Ya başkalarını mutlu etme çabalarımız...

Onlar buna değerler mi Jose ?

Yüzümüzden eksik etmediğimiz gülüşümüzü kondursalar dudaklarına

İçimiz çok daha rahat olmaz mı ?

Söyler misin Jose ?!

Hangisi bize dönüpte

"Herşey çok güzel olacak" diyor ?

...

Benim kandırılmaya ihtiyacım var Jose...

Herşeyin mükemmel olacağına inanmak istiyorum .

Aşk uçurumundan bırakmak istiyorum kendimi ,

Beni tutacağına emin olduğum birine gözüm kapalı güvenmek ...

Anlıyor musun Jose ?

Bile bile aldanmak istiyorum en uçuk yalanlara ,

Göz göre göre uçurumlardan atlamak...

Ve kafa tutmak istiyorum şu deli rüzgara !

Ah Jose...

Esen yel bir bilse içimde kopan fırtınaları !

İnsanlar bilseler "Mutluluk" rolü oynadığımı

Aslında hiç huzurlu olmadığımı ...

Sahi Jose ,

Rengarek suratlarımızın arkasındaki o uçsuz bucaksız karanlığı görselerdi bizimle olmaya devam ederler miydi arkadaşlarımız ?

Susma orucumuzu bozsak korkarlar mıydı çığlıklarımızdan ?

Biz yalnız kalmaktan korktuğumuz için mi insanların oyuncağı oluyoruz ?

Hayır Jose !

Biz zaten 'yalnız'ız ...

Kuru kalabalığın ortasında yapayalnız'ız ...

Haklısın Jose !

"Hepimiz birer palyaçoyuz" aslında...

Beş para etmediğini bildiğimiz halde ,

Elmaslara değişemeyeceğimiz insanların 'kukla'larıyız !

Evet Jose ...

Eminim artık buna :

Birer palyaçoyuz hepimiz...

Ama en çokta 'İkimiz'...

|ALıntı.|