Barış istiyoruz.Ölüm uzak olsun istiyoruz.Düşlüyoruz.

Dün sabaha karşı balkonda uyumuşum...Uyuyalı çok olmadı emindim.Helikopterler 1er 2şer uçmaya başladılar tepemizde...Aldırmadım.Kötü bir şeyler olacağı aklıma gelmedi.Uyku sersemliğiydi sanırım.Tekrar uyudum.Uyandım,kafeye annemin yanına gittim ki Foça'da ki hain saldırıyı anlattı.İnanamıyorsun ilk başta...Tamam tvde izliyorsun,gazetede okuyorsun...Hakkari de bilmem kaç tane şehit Çukurca'da şu kadar yaralı...12 sene yaşadığım yer...Şu ana kadar hiç böylesini yaşamamışım.Şaşkınım.

Memleketimin taa öbür ucundaki hain saldırılarda yine içimiz kan ağlıyordu.Elimizden bir şey gelmediği için lanetler okuyorduk.Ölüm kötüydü.Hele ki benim memleketimin askeri ölüyorsa...Hem  de yok yere.Ama benim için İzmir için bu çok başka...Sadece 2 saat mesafe var olayın olduğu yerle bizim aramızda...2 saatlik mesafede öldü,yaralandı benim askerim.


   Dün gece kafe de sürekli müşterimiz olan bir asker ve bir astsubayla(Özgür) konuştuk...O asker gelip saldırıyı anlattı...2 askerin (tanıdıklarıymış ve yaralı olan askerin öldüğünü haber vermeye gelen asker gözleri dolu anlatıyordu) ölüp 30 askerin yaralandığını söyledi...Birliklerine girmeleri ve birlikte olan askerlerin çıkmaları yasakmış...Ve bu olayı bize anlatan 2 asker eğer o gün izinli olmasalardı o araçta olabilirlerdi...

Ben gün içinde kafede oturup sürekli ellerinde telefon haber bekleyen o 2 askerin gözlerinde hem korku hemde acı gördüm...Telefonları hiç susmadı.Aileleri haberi aldıktan sonra dakika başı oğullarını arayıp durdular.O 2 asker şanslıydı...Aileleri derin bir nefes aldı...Peki ya diğerleri? O araçtakiler,dağdaki askerim,birlikteki askerim...Onların aileleri.

Ve bugün de...Yine Foça'dan,tanıdıklardan,Ege Üniversitesi doktorlarından aldığımız haberlere göre 5 askerimiz şehit olmuş!

Bazı gerçekler de var ama...İçimiz yanarken oraya buraya öfkelenmek çok kolay biliyorum.Yapmamız gereken birlik olmakken 'Gavur İzmir','Şehitten ne anlar' ve daha nice lanet cümleler kuruyorlar.Okudukça,dinledikçe kahroluyorum.Ayrıca böyle bir duruma bile dini karıştırıyorlar.
 İzmir'i,İzmir insanını anlamayana,tanımayana dünden beri devam eden kan vermek için resmen yarışan binlerce İzmirli'ye bir bakmalarını istiyorum.En azından böyle bir durumda yapmayın! Kimse ayırmasın artık DOĞU,BATI bilmem neresi diye! Türkiye burası! Ölen hepimizin askeri! Ağlayan hepimizin anası,bacısı,karısı,çocuğu!

Ve artık kimsede çıkıp 'teröre karşı büyük savaş veriyoruz','terörle mücadele iyi gidiyor' diye cümleler kurmasınlar.Artık o kadar abes geliyor ki!


Barış istiyoruz.Ölüm uzak olsun istiyoruz.
Düşlüyoruz.


Ve Tüm İzmir de yaşayan blog arkadaşlarım 12.08.2012 Pazar Günü- Saat: 13:00'da GÜNDOĞDU Meydanındayız. Terörü bir kez daha lanetlemek için! 
Birlik ve beraberlik adına...Unutmayın ki siz gelmezseniz bir kişi eksiğiz!